Kritische bedenking bij een column van Bart De Wever

 

Volgens De Wever heeft het klassieke feminisme, zoals dat mutatis mutandis door Mia Doornaert nog werd verdedigd, afgedaan. Volgens de conclusie van zijn column moet er in "de andere richting worden gewerkt. Met name door veel meer waardering te gaan opbrengen, zowel maatschappelijk als financieel, voor taken die meer dan gemiddeld door vrouwen worden gekozen. Wie uit de klassieke arbeidsmarkt stapt om voor het gezin te zorgen - en dat zullen moeders gemiddeld meer blijven doen dan vaders - verdient dus echt veel beter dan om door Mia Doornaert tot slachtoffer te worden gedegradeerd."
Hier wil ik toch enige kritiek op formuleren: dergelijke vrouwen die meer voor hun gezin willen zorgen zouden niet definitief, maar slechts tijdelijk (ook al is de tijd dat ze niet beschikbaar zijn nog onbepaald) uit de arbeidsmarkt mogen stappen, en zeker mogen zij niet uit het sociale zekerheidssysteem stappen. Zij zouden moeten kiezen voor onbezoldigde werkloosheid, maar recht behouden bv. op eigen pensioenopbouw, ziekteverzekering en kindergeld. Dat kan allemaal perfect binnen het huidige systeem (zie KB van Dehaene uit 1983!). Dit maakt dat zij onmiddellijk terug als volledig sociaal verzekerde kunnen intreden in de arbeidsmarkt als de tijd daarvoor gekomen is (als de kinderen minder continu verzorging behoeven), zonder eerst nog een aantal dagen te moeten presteren om terug recht te hebben op bv. werkloosheids- of ziekteuitkeringen.

Maar het zou goed zijn als men vanuit het principe van een verschillende loopbaan voor mannen en vrouwen maatregelen zou nemen. Men kan bv. voor vrouwen - en alleen voor vrouwen! - tegemoetkomingen voorzien wanneer zij een tijdje thuisblijven om borstvoeding te kunnen geven, want dat valt onder de regel van bescherming wegens moederschap waarvan vrouwen volgens de EEG-richtlijn van 1978 (en niet mannen) kunnen genieten. De feministen zullen hier natuurlijk tegen zijn - ik denk echter dat de meeste vrouwen voor zullen zijn -, maar dan zullen zij de EU moeten durven beschuldigen van discriminatie door dergelijke richtlijn uit te vaardigen! Maar het gaat natuurlijk in werkelijkheid om het erkennen van het onloochenbaar geslachtelijk onderscheid. Eens te meer: wat dit betreft hebben die wetenschappelijke onderzoeken waarover De Wever het heeft in zijn column, de Kerk en - we moeten het ondanks onze 'Belgitude' alweer toegeven - Bart de Wever zelf ook volkomen gelijk!

Zie over de betekenis van de EEG-richtlijn over de gelijke behandeling van mannen en vrouwen voor de sociale zekerheid uit 1978 op een andere webpagina een reactie van Marcel Gielis op een bespreking door Karl Van den Broeck van het boek van Danny Pieters over de sociale zekerheid.